کودکی شاد بدور از این همه  دغدغه

با یه دفتر نقاشی 

می کشیدم رسم زندگی 

کلبه ای با یه کوه و یه آفتاب

گاهی یه ابری بارونی 

دفترم پر شد دفتری نداشتم 

تو دلم کشیدم رسم زندگیمو 

با همه ی باور های کودکی

بی خبر از آینده 

همه را سفید کشیدم 

رنگی نداشتم

به امید فردا سفید گذاشتم 

اما الان با این همه رنگ 

رنگ سیاه رو زدم 

فصل خزان آمد        

                                              گل ها شکوفه شد

زمین جامه پوش

                                                عطر بهاران آمد

مرحبا ای باد صبا

                                                  بوی عطر یار می آید

مژده ایی ده ای نسیم

                                                         که درد فراق یار سخت باشد

مرحمی ده ای نسیم

                                                    که درد طاقت فرساست

درد ما سوز ما

                                            ای عاشق و معشوق ما

خبری ده از یار ما

                                             که آرام گیرد دلهای ما

گر هزاران فرسخ باشد فراق

                                                   با یاد او زنده ام ای دلسوز ما

گل ها رقص کنان از شور ما

                                                   همه در سرور قدم فصل خزان

گل ها خندان خندان

                                                       چشمه ها گریان گریان

از شوق یار دل به انتظار می کشد

                                                        چشم ها به راه کی رسد معشوق ما

ای نسیم سح ای مسرور ما

                                                               ای فرخ دلهی محزون ما

خبر مرا به یار رسان ای خوشنود ما

                                                                 بگو از درد فراق از شوق دیدار ما

شاید فررخی رسد از محبوب ما

                                                                        شاید به سر کشد انتظار ما